Aïda Muluneh’in kamusal sanat fotoğraf sergisi ‘Etiyopya’ya bir aşk mektubu’

Boston, New York, Chicago ve Abidjan, Fildişi Sahili’ndeki yolcular otobüs duraklarının hemen yanında bir fotoğraf sergisiyle karşılaşabilirler.

Etiyopyalı fotoğrafçı, sanatçı ve eğitimci Aïda Muluneh, bu ABD şehirlerinde ve ikamet ettiği Fildişi başkentinde 300’den fazla otobüs durağında sergilenen 12 fotoğraflık bir dizide doğduğu ülkenin kültürünü gözler önüne seriyor.

En son çalışmalarının adı, Etiyopyalı yazar Tsegaye Gabre-Medhin’in aynı adlı 1974 tarihli bir şiirinden gelen “Burası benim yerim”.

Muluneh, “Çalışma neredeyse Etiyopya’ya bir aşk mektubu gibi” dedi.

Muluneh, Etiyopyalı bir kadın ve göçmen olarak kendi deneyimlerini tasvir ederken, ülkesinin ulusal, politik ve kültürel kimliğini yakalamaya çalışıyor.

“Nerede olursak olalım kültürümüzü bir şekilde taşıyoruz. Bu yüzden evimde doğduğum yerle bağlantıda kalmak çok önemliydi. Ve evde İngilizce konuşmama izin verilmedi çünkü annem anadilimizi bilmenin çok önemli olduğunu düşünüyordu. Muluneh, hayatımın çoğunu yurtdışında geçirmeme rağmen, bu şeyler benim için derinden yerleşmişti.

Küratör Katerina Stathopoulou, seriyi halka açık yerlerde sanat sunmaya adamış, New York merkezli kâr amacı gütmeyen bir kuruluş olan Public Art Fund ile görevlendirdi.

Stathopoulou, “Kamusal sanatın amacı, genel olarak, sanata günün 24 saati ücretsiz olarak, göz önünde ve ücretsiz olarak erişilebilmesidir” dedi.

Bu görev, Muluneh için bir satış noktasıydı.

“Sanat seçkinlerin işi olmamalı. Tüm paydaşları ve tüm topluluğu ilgilendiren bir şey olmalı.”

Boston’un ana caddelerinden biri olan Massachusetts Bulvarı’ndaki yoğun bir kavşakta, otobüs durağında “Sessizce konuşmak” adlı fotoğraf sergileniyor.

Filmler ve fotoğraflar için post prodüksiyonda özel efektler eklemek için tipik olarak kullanılan yeşil bir arka planın önünde duran sarı ve kırmızı cüppeler giyen üç kadını gösteriyor.

Muluneh’in yapmak istediği buydu. Ama yeşilin kırmızı ve sarı cüppelerle birleştiğini görünce onu olduğu gibi tutmaya karar verdi.

Muluneh, “Etiyopya bayrağının simgesi haline geldi, çünkü bunlar bayrağımızın ana renkleri” dedi.

Bu renkler tesadüfen otobüs durağının karşısında bulunan Lucy Etiyopya Kafe ve Restoran’ın sahibi Netsanet Woldesenbet’in dikkatini çekti.

“Renkleri gördüğüme çok sevindim, çünkü çok cesur ve parlaklar. Evet, kesinlikle, evet.”

Woldesenbet, Etiyopya sanatını şehirde çok sık görmediğini ve şimdi kafe pencerelerinin dışında Etiyopyalı bir sanatçının eserlerini görmekten heyecan duyduğunu söyledi.

Muluneh, birincil hedef kitlesinin dünyanın dört bir yanındaki Etiyopyalılar olduğunu söylüyor. Ancak herkesin çalışmalarında anlam bulmasını ve Afrika kıtasındaki diğer sanatçıları keşfetme merakını kazanmasını umuyor.

“Köprüler kurmaya çalışıyoruz. Çünkü yanlış anlamaları gerçekten ele almamızın ve Afrika ile ilgili olarak yeni algılar geliştirmemizin tek yolunun bu olduğunu düşünüyorum” dedi.