Rusya, ırkçılığa karşı müttefiki Güney Afrika ile eski dostluğunu yeniden alevlendiriyor

Bu, Rusya dışişleri bakanı Sergey Lavrov’un 23 Ocak’ta başkent Pretoria’da Güney Afrika’nın savaş konusundaki ilkesel tutumunu övdüğü görüşmede, mevkidaşı Naledi Pandor’a hatırlatmak için büyük çaba sarf etmiş olacağı bir şey. Eskiden apartheid karşıtı bir örgüt olan ve şimdi Güney Afrika’nın iktidar partisi olan Afrika Ulusal Kongresi veya ANC’den çok sayıda kadro, apartheid döneminde, özellikle bugün terörizm olarak adlandırılacak olan sabotaj çalışmalarında askeri eğitim almak için Moskova’ya gitti.

Londra Londra, 25 Ocak (Sohbet) Güney Afrika, Rusya ve Çin donanmalarının 17-27 Şubat tarihleri ​​arasında Güney Afrika’nın doğu kıyısı açıklarında ortak tatbikatlar yapacaklarına dair son duyuru ABD’yi alarma geçirdi. Washington, tatbikatların Ukrayna’daki savaşı çevreleyen diplomatik tartışmalarda Güney Afrika’nın tarafsızlığını tehlikeye atıyor gibi göründüğü için kararı kınadı.

Tatbikatlar, Hint Okyanusu’nda ülkenin doğu kıyısındaki Durban ile Richards Körfezi arasında yapılacak. Katı denizcilik terimlerinde fazla bir şey ifade etmeyecekler. Güney Afrika donanması, Alman yapımı, yaklaşık 15 yaşında üç denizaltı ve aynı modelden, Alman yapımı, okyanusta giden dört fırkateynden oluşuyor.

Donanmanın geri kalanı beş kıyı devriye gemisinden oluşuyor. 1.031 ton ile açık ara en ağır olanı 2022’de yerel olarak inşa edildi. Üçü yaklaşık 25 yıl öncesine ait ve her biri yalnızca 37 ton yer değiştiriyor. Ve sonuncusu apartheid döneminden. Ayrıca bir avuç liman devriye gemisi var.

Esasen, tatbikatlar yalnızca dört fırkateyni ve muhtemelen üç denizaltı tarafından bazı kamera hücresi görünümlerini içerebilir. Güney Afrika sularına ulaşma kapasiteleri nedeniyle Rus ve Çin gemilerinin çok daha büyük olması muhtemeldir.

Ülkeler daha önce 2019’da korsanlıkla mücadele tatbikatları ve kurtarma tatbikatları yürüten ortak tatbikatlar düzenlemişti. Ülke ayrıca ABD ile en son 2021’de olmak üzere dört ortak deniz tatbikatı gerçekleştirdi.

Apartheid dönemi donanmasının bazı NATO iletişim sistemlerini paylaştığı ve ABD, Güney Afrika ve Güney Amerika merkezli bir “Sato” ittifakına duyulan ihtiyaçtan söz edildiği soğuk savaş günlerinden çok farklı olacak.

Bununla birlikte, Güney Afrika ile Rusya arasında çok gerçek bir askeri tarih var ve Sovyetler Birliği apartheid’a karşı mücadelede önemli bir rol oynadı. Bu, Rusya dışişleri bakanı Sergey Lavrov’un 23 Ocak’ta başkent Pretoria’da Güney Afrika’nın savaş konusundaki “ilke pozisyonunu” övdüğü görüşmede, mevkidaşı Naledi Pandor’a hatırlatmak için büyük çaba sarf etmiş olacağı bir şey.

Afrika Ulusal Kongresi’nden veya ANC’den (önceden apartheid karşıtı bir örgüt, şimdi Güney Afrika’nın iktidar partisi) çok sayıda kadro, apartheid döneminde askeri eğitim almak için Moskova’ya gitti, özellikle bugün terörizm olarak adlandırılacak olan sabotaj çalışmalarında. . O zamandan beri tanıştığım bu tür kadroların eski üyeleri bana Paris’ten geçeceklerini ve Boulevard St Germaine yakınlarındaki La Palette adlı bir bara gideceklerini söylediler.

Sovyet ajanları Güney Afrika istihbaratı tarafından izlenmediğine ikna olana kadar bazen günlerce orada beklerlerdi. Daha sonra alım yapılacaktı. ANC gazileri tarafından bu barı görmeye götürüldüm.

Nelson Mandela’nın halefi Thabo Mbeki, Sovyetler Birliği’nde sabotajcı olarak eğitildi. Mbeki ile rakibi ve halefi Jacob Zuma arasındaki müteakip acı çekişme göz önüne alındığında ironi, Zuma’nın seçim mitingleri sırasında “Bana makineli tüfeğimi getirin” şarkısını söylemesiydi. O makineli tüfeği nasıl kullanacağı ona üç parçalı takım elbiseli Thabo Mbeki tarafından öğretilmişti.

Soğuk savaş: Afrika’nın dışında Ancak Sovyetler Birliği’nin özgürleştirilmiş bir Güney Afrika’ya yaptığı temel katkı belirleyici oldu. Soğuk savaş SSCB’nin aleyhine dönerken, son başbakanı Mihail Gorbaçov, Afrika da dahil olmak üzere denizaşırı ülkelerdeki taahhütlerini aktif olarak azaltmayı düşünüyordu.

Apartheid hükümeti, ANC’nin o zamanlar Marksist bir rejim altında olan Angola’dan Güney Afrika’ya sızmasını engellemek istedi. Bu nedenle Pretoria, güney Angola’da batı yanlısı isyancı grup Unita için bir tampon devlet kurmayı planladı. Cuito Cuanavale’deki sermaye ile tampon devlet, Unita generali Jonas Savimbi liderliğindeki bir devletin tüm özelliklerine, bir tür lüks ve büyük Bantustan’a (apartheid hükümeti kontrolündeki bir Siyah “anavatanı”) sahip olacaktı.

Angola sadık bir Sovyet müttefikiydi ve hükümeti 1976’da Sovyet yardımıyla iktidara gelmişti. Unita, rejime karşı mücadelesinde ABD ve Güney Afrika tarafından desteklenmişti ve Çin’den de bazı erken destekler gelmişti.

Sovyet generalleri Gorbaçov’a yaklaştı ve lidere Unita’yı yok etme girişiminde “son bir zar atması” çağrısında bulundu ve “Orada çok fazla enerji harcadık” dedi. Gorbaçov onlara Sovyet pilotları ile en son Mig savaşçılarından oluşan bir filo verdi. Anında Güney Afrika hava üstünlüğünü kaybetti.

Daha da önemlisi, bir Küba ordusu, kesinlikle Sovyetlerin emriyle, Angola’da mevzilendi. 1988’de Cuito Cuananavle savaşında Kübalılar Güney Afrikalıları kuşattı. Hesaplar ne olduğuna göre bölünür. Kuşkusuz, Kübalı ve Güney Afrikalı generaller geri çekilmek için çok farklı gerekçeler gösterdiler. Ama Güney Afrikalılar geri çekildi.

Görünüşe göre “savaş” aslında bir dizi manevraydı ve Kübalılar Güney Afrikalıları geride bıraktı. Efsaneye göre, Kübalı general daha sonra Güney Afrikalı meslektaşına adamlarının eve yürümesini mi yoksa ceset torbalarında eve götürülmesini mi istediğini soran bir mesaj attı. Hangisi doğru (veya daha doğru) olursa olsun, Güney Afrika ordusu geri çekildi.

Şükran borcu Yenilgi değilse bile büyük bir utançtı. En azından, kudretli apartheid makinesinin yüzü asılmıştı. Güney Afrika’nın iktidardaki Ulusal Partisi bir saray devrimi geçirdi. Şahinler iktidardan düştü. Şimdiye kadar bilinmeyen bir isim olan FW de Klerk başkan oldu. Apartheid’in artık askeri olarak savunulamayacağına ikna olarak, 1989’da apartheid’in Afrika’daki en şiddetli eleştirmenlerinden biri olan Zambiya’dan Kenneth Kaunda ile demokrasiye geçiş planlarını tartışmak için görüşmeler yaptı. Lusaka’daki kendi devlet dairesi başkanlık ofisi. Kaunda, de Klerk’e Nelson Mandela’yı serbest bırakması ve ANC’nin yasağını kaldırması gerektiğini söyledi. Her ikisi de 1990’da oldu. Ardından, 1994’te çoğunluk yönetimi seçimlerine ve bir eşitlik anayasasına yol açan dört yıllık çetin müzakereler geldi.

AK Parti asla unutmadı. ANC’nin hangi hizbi baskın olursa olsun, 1994’te iktidara gelişini Ruslara borçlu olduğunu biliyor.

Aynı zamanda, günümüzün yeni soğuk savaşında ince bir çizgide ilerlemesi gerektiğini de biliyor. Güney Afrika hükümeti için ortak bir deniz tatbikatı, bu yeni soğuk savaşta ittifakların birden fazla ortak içerdiğine dair mütevazi bir işaret gibi görünüyor. Ancak eski soğuk savaşta şimdi lanetlenen apartheid rejimini destekleyenlerin hepsinin batıdan olması gerekmiyor. (Sohbet) AMS

(Bu hikaye tarafından düzenlenmemiştir. dev söylem personel ve sendikasyon beslemesinden otomatik olarak oluşturulur.)